۱ آذر؛ در تاریخ چه گذشت؟

به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، امروز ۱ آذر هجری شمسی برابر با ۲۲ نوامبر تقویم میلادی است. روزی که در تاریخ آبستن وقایع و اتفاقات زیادی در ایران و جهان بوده است. به مرور برخی از این وقایع می‌پردازیم.

بیشتر بخوانید:

۳۰ آبان؛ در تاریخ چه گذشت؟

رویدادها:

۷۶۲ - تصرف پایتخت چین به دست اویغورها

نیروهای اویغور (طبق رسم الخط قدیم، ئویغور) به ریاست بوگوخان Bogu بیستم نوامبر ۷۶۲ میلادی شهر «لو ـ یانگ Lo -Yang» پایتخت وقت چین (امپراتوری تانگTang) را متصرف شدند و این دولت را خراج گزار خود کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طبق اسناد «محمدامین صدر» مورخ کاشغری، اویغورها (که اینک اتباع چین هستند) «توقوز اوغوز» ها، قبایل ۹گانه منطقه آلتایی را در سال ۷۴۴ میلادی متحد ساخته و در مدتی نسبتا کوتاه سرزمین هایی از منچوری تا شمال شرقی دریای قزوین (دریای مازندران) را به تصرف خود درآورده بودند. توقوز = دوقوز = ۹ و اوغوز = قبیله. این قبایل از نیمه قرن هفتم میلادی که امپراتوری ساسانیان از میان رفت و سپاه معروف به «مرزبان» آن مستقر در «فرارود» و دژ خجند فروپاشید این فرصت را به دست آورده بودند که دست به جهانگیری بزنند. قبلا هون ها ، همسایه غربی اویغور چندبار دست به چنین تلاشی زده بودند که ارتش ساسانیان ایران آنان و بستگانشان ـ خزرها را درهم شکسته و به اروپا فراری داده بود. امپراتوری اویغورها به پایتختی «اردوبالیغ» تا سال ۸۴۰ میلادی دوام یافت و در این سال به دست قرقیزها از میان رفت. علت شکست آن از نیروی قرقیز که شمار کمتری بودند این بود که منطقه اویغورها دچار خشکسالی و قحطی شده بود.

۱۲۶۷ - در قرون وسطا، روزی که زلزله شهر تاریخی نیشابور را ویران کرد

۲۲ نوامبر سال ۱۲۶۷میلادی (۶۶۶ هجری قمری) یک زمین لرزه شدید شهر تاریخی نیشابور خراسان را ویران کرد و هزاران تن را مقتول و مجروح ساخت. این شهر سه سال بعد به هزینه دولت وقت تجدید بنا شد. نیشابور که در جهان به شهر "عمر خیام" معروف است در دوران ساسانیان به صورت شهری بزرگ درآمد و یک بار هم پایتخت ایران شد. این شهر در ردیف بلخ، بخارا، هرات، سمرقند و مرو یکی از شهرهای باستانی خراسان بزرگتر بشمار می رود و طاهر ذوالیمینین در همین شهر تجدید استقلال ایران را اعلام داشت که آغاز پایان حکومت عباسیان برایران بشمار آمده است.

۱۲۰۳ - جلوس لطفعلی خان زند آخرین فرمانروای زندیه بر تخت سلطنت

لُطفعَلی خان زند (۱۱۴۸-۱۱۷۳ خورشیدی) واپسین فرمانروای زند بود که میان سالهای ۱۱۶۸ تا ۱۱۷۳ خورشیدی (۱۲۰۳ تا ۱۲۰۹ قمری) بر سر پادشاهی با هماورد نیرومندش آغا محمدخان قاجار به نبرد پرداخت و سرانجام از او شکست خورد و با مرگ او پرونده دودمان زند نیز بسته شد. طایفه زند یکی از طوایف قوم لک می‌باشد. وی پسر جعفرخان زند و نوه صادق خان زند برادر بنیادگذار فرمانروایی زندیان؛ کریمخان زند وکیل الرعایا بود. وی دارای ویژگیهای برجسته بسیاری چون خوش‌سیمایی، دلاوری، نیرومندی و هوش سرشار بود. وی از ادب و شعر هم بی‌بهره نبود.

۱۲۸۸ - عزل محمدعلی شاه قاجار از سلطنت و انتخاب احمد میرزا قاجار ۱۳ ساله‌ به عنوان پادشاه ایران و انتخاب عضدالملک، به عنوان نایب السلطنه احمدشاه قاجار.

۱۳۰۰ - انحلال پلیس جنوب از سوی رضاخان

پلیس جنوب در ابتدا برای تامین منافع انگلستان در جنوب ایران به وجود آمده بود. اما با روی کار آمدن رضاخان به وزارت جنگ و تقویت نیروهای نظامی ایران، دولت انگلیس دیگر نیازی به این تشکیلات پرهزینه نمی‏دید. از این رو در اوایل شهریور ۱۳۰۰ش، بخشی از نیروهای پلیس جنوب مستقر در اصفهان با ۱۵۰۰ نیرو منحل شد و پس از مدتی، نیروی متحدالشکل قزاق‏ها به وجود آمد. انحلال پلیس جنوب فوایدی برای انگلستان داشت. نخست آن که مانع بهانه‏جویی روس‏ها بود که به تازگی شمال ایران را تخلیه کرده بودند و نسبت به حضور انگلستان در ایران حساسیت نشان می‏دادند. دوم این که مخالفت‏های داخلی‏که از حضور نیروهای بیگانه در کشور ایجاد می‏شد، از میان می‏رفت و در هر صورت انگلستان از تحمل مخارج آن رهایی می‏یافت.

۱۳۷۷ - قتل فجیع داریوش فروهر و همسرش

یکم آذرماه ۱۳۷۷ و در ساعات شب، چند نفر به خانه داریوش فروهر ناسیونالیست ۷۰ ساله و از مردان سیاسی وقت رفتند و او را در اطاق کارش (طبقه دوم خانه اش واقع درخیابان هدایت) با وارد آوردن ضربات متعدد کارد به ناحیه سینه کشتند و همسر ۵۸ ساله وی بانو پروانه را هم در طبقه اول خانه به همان صورت (ضربات کارد) از پای درآوردند و اجسادشان را روی صندلی قرار داده و خانه را ترک گفتند.

فروهر که در اصفهان به دنیا آمده بود از پیروان خط دکتر مصدق (استقلال و حاکمیت ملی، اقتدار میهن، دمکراسی و عدالت اجتماعی) بود که مبارزات خود را با تلاش برای ملی شدن نفت آغاز کرده بود.

وی از موسسان حزب پان ایرانیست و سپس رهبر حزب ملت ایران و از سران جبهه ملی بود و از دهه ۱۳۲۰ بارها به زندان افتاده بود.

در جریان انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷، از طراحان اتحاد مخالفان شاه بود و برای تامین این وحدت با قبول هرگونه خطر، تلاش فراوان کرده بود و مدت ها نیز به نام جبهه ملی سخن می گفت. پس از پیروزی انقلاب در دولت موقت مهدش بازرگان، وزیر کار بود و در جریان ناآرامی های کردستان تلاش فراوان برای حل مسئله و جلوگیری از تجزیه وطن کرد.

۱۹۶۳ - قتل اسرارآمیز جان اف کندی رئیس جمهور آمریکا

 ۲۲ نوامبر سال ۱۹۶۳ جان اف. کندی سی و پنجمین رئیس جمهور آمریکا در یکهزار و سی امین روز زمامداری اش در اثنای عبور، باخودرو روباز از خیابانهای شهر پرجمعیت دالاس (واقع در ایالت تکزاس آمریکا) از داخل ساختمان یک مدرسه هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد و «لی هاروی اسوالد» متهم به قتل وی نیز پس از بازداشت به دست فردی دیگر به نام «جک روبی» در راهرو ساختمان محافظت شده پلیس به قتل رسید و جک روبی هم بعدا در زندان درگذشت!. لیندن جانسون معاون [تکزاسی] کندی همان روز سوگند یادکرد و رئیس جمهوری آمریکا شد. هنوز انگیزه و اسرار این قتل دقیقا روشن نشده است.

 کندی نخستین کاتولیک ایرلندی تبار بود که به ریاست جمهوری آمریکا انتخاب شده بود. قبلا سران این کشور از پروتستانهای انگلیسی تبار بودند. وی که از حزب دمکرات بود قبلا نماینده مجلس و سناتور بود و در زمان خود جوانترین رئیس جمهوری آمریکا نیز به شمار می رفت.

۱۹۶۵ - سوهارتو و کشتار بیش از نیم میلیون اندونزیایی

۲۲ نوامبر ۱۹۶۵ و نزدیک به دو ماه پس از روی کار آمدن ژنرال سوهارتو در اندونزی، احمد آیدیت Ahmad Aidit دبیرکل حزب کمونیست این کشور که در آن زمان سومین حزب، پس از چین و روسیه بود ترورشد. سوهارتو که ۲۷ ژانویه ۲۰۰۸ و در ۸۷ سالگی درگذشت در سی ام سپتامبر آن سال با استفاده از فرصتی که یک ناآرامی در پایتخت به دست داده بود دست به کودتا زده بود و دلیل اقدام خودرا جلوگیری از توطئه کودتای کمونیستها اعلام کرده بود. وی پس از سلب اختیارات مقامات دولتی و نظامی، قدرت را به دست گرفت ولی جرات نکرد عنوان ریاست جمهوری را از دکتر احمد سوکارنو بانی استقلال و یکپارچه ساختن این مجمع الجزایر بگیرد. سوهارتو ضمن نامیدن سوکارنو به عنوان پدر ملت، خود اختیارات اجرایی را به دست گرفته بود و چون هوادار غرب و در ارتباط با «سیا» بود و جنگ سرد دو بلوک ادامه داشت دست به کشتار کمونیست ها زد. وی همچنین به هر مخالف برچسب کمونیست بودن می زد و نابود می کرد. به نوشته مورخین، در این کشتار پانصد هزار تا یک میلیون نفری روشنفکران و چپگرایان اندونزی و از جمله «احمد آیدیت» کشته شدند. احمد آیدیت ۴۲ ساله بود. حکومت سوهارتو که کودکی و جوانی را در فقر سیاه ـ در پرورشگاه و یا هرچند وقت درخانه ای ـ گذرانیده بود در سال ۱۹۹۸ پس از ۳۱ سال حکومت و در پی یک رشته تظاهرات خیابانی عصیان مانند، افشاگری و ضدیت علنی چند رهبر سیاسی ازجمله دختر سوکارنو ازکار کناره گیری کرد و بلافاصله متهم به سوء مدیریت و سوء استفاده مالی و داشتن ثروتی برابر ۱۵ میلیارد دلار شد و یک پرونده قضایی برایش تشکیل گردید و «ترانس پیرسی اینترنشنال» دست به یک تحقیق جهانی زد تا این ثروت را بیاید و به اندونزی بازگرداند. در این میان اعلام شد که سوهارتو بیمار است و تحقیق قضایی از او امکانپذیر نیست و ....

۱۳۶۹ - مارگارت تاچر، از مقام نخست‌وزیری کشور انگلستان، کنار کشید.

انتهای پیام/

کد خبر: 1119170 برچسب‌ها اخبار روز

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: اخبار روز پلیس جنوب ۲۲ نوامبر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۴۳۱۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حسن صباح جزو مقدسات نیست/ ممنوعیت تماشای سریال "حشاشین" موجه نیست

   عصر ایران؛ هومان دوراندیش - ممنوعیت پخش سریال "حشاشین" در ایران، مبتنی بر این دو "دلیل" بوده: تحریف تاریخ اسلام، ضد ایرانی بودن سریال. البته در توجیه این ممنوعیت به "رویکرد سیاسی مغرضانه" هم اشاره شده که به نظر می‌رسد این رویکرد ادعایی، از نظر ممنوع‌کنندگان پخش این سریال در ایران، انگیزۀ تحریف تاریخ اسلام در این سریال و جهت‌گیری ضد ایرانی آن بوده.

   (‌مهدی سیفی، مدیرکل نظارت و تطبیق ساترا گفته است: سریال «حشاشین» محصول کشور مصر است و روایت آن از تاریخ اسلام متضمن تحریف‌های فراوانی است که به نظر می‌رسد با رویکرد سیاسی مغرضانه تولید شده است.) 

  خلاصه اینکه از نظر مقامات ساترا (سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی)، مشتی مغرض در مصر نشسته‌اند و سریالی ساخته‌اند برای تحریف تاریخ اسلام و ضدیت با ایران و ایرانی.

  دقیقا معلوم نیست تحریف تاریخ اسلام  چه معیارهایی دارد. دربارۀ سریال مختارنامه نیز برخی از نظر اهل سنت چنین نظری داشتند و البته نحوۀ شخصیت‌پردازی عبدالله بن زبیر (با بازی رضا کیانیان) را مغرضانه می‌دانستند.

  طبیعتا در درون هر دینی، بین پیروان مذاهب مختلف، اختلاف نظرهایی دربارۀ وقایع و شخصیت‌های تاریخی وجود دارد. خارج از ادیان نیز چنین اختلافاتی طبیعی است. مثلا هر فیلمی که دربارۀ ژاندارک یا لوتر و کالون ساخته شود، احتمالا مناقشاتی را بین مورخان و چه بسا کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها پدید آورد.

  اما آیا چنین مناقشاتی دلالت دارد بر اینکه ما حق نداریم سریال حشاشین را ببینیم؟ و اگر این سریال را ببینیم ایمان خودمان را به شخصیت حسن صبّاح از دست می‌دهیم؟ اساسا مگر کسی در جامعۀ ایران شیفتگی خاصی نسبت به حسن صباح دارد که نگران باشیم کسانی در مصر از او چه تصویری ترسیم کرده‌اند؟

 حسن صباح که جزو مقدسات نیست. بر فرض که سازندگان سریال حشاشین از او به بدی یاد کرده باشند. می‌توان سریال را دید و نقاط ضعف یا حتی حرف اصلی‌اش را نقد کرد. اینکه عده‌ای برای مردم تصمیم بگیرند حق ندارید این سریال را تماشا کنید، از عجایب است؛ چون این سریال نه پورنوگرافیک است، نه علیه مقدسات شیعی است و نه حتی متعرض شخصیت‌های برجستۀ مذهب تشیع شده است؛ یعنی افرادی نظیر سلمان و ابوذر و مالک اشتر، را که نزد شیعیان ایران از احترام ویژه‌ای برخوردارند. 

اگر هم این سریال ضد ایرانی باشد، قاعدتا چنگی به دل مردم ایران نمی‌زند و حتی ممکن است جمعی از آریایی‌های غیور به صفحات مجازی سازندگان سریال هجوم ببرند و آن‌ها را تنبیه کنند!

ولی واقعیت این است که سریال حشاشین، حسن صباح را شخصیتی در دل تاریخ و تمدن اسلامی ترسیم کرده است. علاوه بر این، فارغ از اینکه سازندگان سریال چه نیتی داشته‌اند، حسن صباح عملا شخصیتی جذاب و دلنشین از آب درآمده است.

   از این حیث سریال حشاشین تا حدی شبیه سریال امام علی (ع) شده که معاویه و عمرو عاص‌ را جوری ترسیم کرده بود که بیننده از آن‌ها بیزار نمی‌شد. در همان زمانی که سریال امام علی (ع) پخش می‌شد، بسیاری به داوود میرباقری ایراد گرفتند که چرا معاویه و عمرو عاص در سریالت جذاب‌تر از سلمان و ابوذر شده‌اند.

  تازه اگر بپذیریم حسن صباح در "حشاشین"، به عنوان یک ایرانی، شخصیتی منفی و منفور است، خواجه نظام‌الملک هم به عنوان یکی از شخصیت‌های اصلی سریال، یک ایرانی است که در برابر او قرار دارد. اگر حسن صباح تروریست ترسیم شده، خواجه نظام‌الملک هم به درستی سیاست‌مداری قلمداد شده که بر ضرورت تدبیر و خرد سیاسی پا می‌فشارد. مبدع ترور هم در تاریخ اسلام، حسن صباح نبوده. در همان قرن اول هجری، افراد گوناگونی در تقابل‌های سیاسی در جهان اسلام ترور شدند.

  نکتۀ مهم دیگر اینکه، حسن صباح در اواسط قرن پنجم هجری در خانواده‌ای به دنیا آمد که شیعۀ دوازده‌امامی بودند ولی بعدها به مذهب اسماعیلی گروید. یعنی او امام موسای کاظم و ائمۀ بعدی شیعیان را به عنوان امام قبول نداشت.

  دربارۀ چنین فردی، قاعدتا در ایران نمی‌توان فیلم و سریال مثبتی ساخت. این هم از عجایب است که خودمان حاضر نیستیم یک فیلم یا سریال در تجلیل از حسن صباح بسازیم، ولی به دیگران هم می‌گوییم چیزی در انتقاد از او نسازید!

  در آغاز دهۀ 1390 که فیلم آرگو ساخته شد، برخی از مقامات سینمایی کشور گفتند این فیلم ضد ایرانی است. ولی آرگو را بسیاری از مردم دیدند و چون فیلم مهمی نبود، آب از آب تکان نخورد. یعنی فیلم، دست کم در ایران، تاثیرگذاری چندانی پیدا نکرد و امروز حتی کمتر کسی به خاطر دارد فیلمی به نام آرگو، روزی در این کشور اهمیت سیاسی پیدا کرده بود.

در سریال حشاشین، شخصیتی که حقیقتا نزد ایرانیان محبوب است، حکیم عمر خیام است که تصویری مثبت و دلنشین نیز از او ترسیم شده. همین نکته نیز یکی از دلایل ضد ایرانی نبودن سریال حشاشین است.

  این هم از عجایب است که ما در کشور خودمان احتمالا دربارۀ خیام هم نمی‌توانیم فیلم یا سریالی توام با تجلیل و تحسین بسازیم. اگر هم بتوانیم، دست کم مصری‌ها زودتر از ما دست به کار شده‌اند و خیام را در یک اثر هنری، به نیکی و دلنشین ترسیم کرده‌اند.

به هر حال حتی اگر ممنوعیت پخش سریال حشاشین در پلتفرم‌های رسمی قابل توجیه باشد، منتفی شدن امکان دانلود این سریال در فضای مجازی به هیچ وجه قابل توجیه نیست. ساترا تصمیم گرفته "حشاشین" از فیلیمو و پلتفرم‌های مشابه پخش نشود؟ قبول. ولی اینکه کاری کرده‌اند که هیچ کس نتواند این سریال را دانلود و تماشا کند، شگفت‌آور است.

اگر الان یک استاد تاریخ بخواهد این سریال را دانلود و تماشا کند، چه کار باید بکند؟ باید بگوید ساترا صلاح دیده من به عنوان یک ایرانی مسلمان شیعه، این سریال را نبینم تا مبادا گمراه شوم؟ آیا این توهین‌آمیز نیست؟ و مگر حسن صباح مصداق "راه" است که بدبینی احتمالی به او پس از تماشای این سریال، مصداق "بیراهه" و "گمراهی" باشد؟

   (اشتباه نشود. این یادداشت در دفاع از تمام محتوای سریال نیست. در دفاع از حق تماشای چنین سریالی است.)

 

   

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: واکنش نشریۀ 29 ساله به حذف سریال «حشاشین» از شبکۀ نمایش خانگی/ علاقه ایرانیان به داستان حسن صباح تاریخی است؛ نسازی، می‌سازند(+ جلد)